- Yg. 1926, nr. 31 -

De Freidenkervereine had ooit een poster geplaatst in Stuttgart, die werd opgeroepen om de kerk te verlaten met verwijzing naar het gedrag van de kerk in het referendum over de prinselijke activa. Want de kerken staan ​​niet aan de kant van de vermoeide en beladen: het zijn geen mensen, maar prinselijke kerken. Daarom protesteerden ze niet toen de oude mensen, de wijken en de kleine spaarders onteigend werden door inflatie.

Deze laatste verklaring (alleen deze) wordt in het protestantse Gemeindeblatt van Stuttgart aangeduid als een 'lang weerlegde laster'. "Integendeel, de kerken hebben integendeel tijdig en met uiterste kracht campagne gevoerd voor een eerlijke en billijke herwaardering."

Als een zin begint met 'bekend', heb ik de neiging een beetje achterdochtig te zijn over de inhoud ervan. Misschien zou men, als men pedant wilde zijn, ook kunnen ontdekken dat de ‘bekende’ tijdige en nadrukkelijke pleidooi van de Kerk voor ‘zoveel mogelijk’ daaropvolgende herwaardering en haar gedrag tijdens inflatie twee verschillende dingen waren; dat hier iets heel anders wordt betwist dan beweerd wordt. Maar laten we de twijfel bestrijden, zoals ons destijds in de vormingsklas werd aangeraden, en laten we beide geloven: dat de kerk prompt en nadrukkelijk vocht tegen inflatie en voor herwaardering.

Dan blijft eerst alleen het enige onbegrijpelijk: dat we vrije denkers hebben genageld, hebben niets gemerkt van deze 'bekende' activiteit van de kerk.

Waar, wanneer, hoe kan het zijn uitgeoefend?

Waren massale verwijderingen, de geestelijke geestelijkheid bovenaan? Massabijeenkomsten met voorgangers van beide faculteiten als vlammende sprekers?

Maar nee, zo doen de communisten het, niet de kerkmensen. Hoe zou het eruit zien, kijk uit, wanneer gemeenteraadsleden de straat op gingen?

Maar waarschijnlijk hebben de "Evangelische Preßverband" en de Volksverein in Mönchen-Gladbach een perscampagne geopend? De Duitse kranten overspoeld met artikelen, essays, oproepen tegen inflatie of om waardering? Of heeft de kerk dringende verzoeken aan parlementen gestuurd? Degenen die dicht bij hen staan ​​zijn "actueel" en "nadrukkelijk", ze willen opkomen voor gerechtigheid of omwille van Jezus Christus tegen inflatie of voor herwaardering?

Verdomme nogmaals, dat ik niets heb geleerd, maar helemaal niets. Moeten de kranten allemaal in het geld van de duivel zijn en de hele strijd van de kerk tegen inflatie rechtstreeks in de prullenbak gooien?

Stop, wacht! Nu krijg ik een vuurtje! De kerk vecht niet op straat of op papier. Heeft ze niet haar eigen arena, waar ze haar autoriteit ontplooit en waar, zoals we weten, niemand met haar praat: de kerk?

Dus het zal waarschijnlijk op alle preekstoelen in Duitsland zijn met ijver tegen de fraude op de weduwen en wezen die naar het veld zijn gegaan. Voor weken en maanden, op tijd en met alle nadruk. Hoe moeten de kerken zijn teruggekaatst door de vrome toorn van voorgangers en priesters, uitspraken van de profeet en Jezus! Hoe het is geweest voor de winnaars van de inflatie, de rijken en machtigen in hun stoel! Hoe moeten de vermoeide en de beladen, de bedrogen en de gestolen hebben ingeademd terwijl de christelijke geestelijken hun te hulp kwamen in hun ellende? Door de kerken en gebedshuizen van heel Duitsland moet een golf worden gebruld, een golf van nieuwe moraliteit, een storm van verontwaardiging tegen de immorele staat, die degenen neemt die weinig of niets hebben, en degenen die hebben!

Dat ik er niets van heb gemerkt, ben nu zeker alleen schuldig. Omdat ik nooit naar de kerk ga.

1926, 31 Kazenwadel