Een nationale vereiste
- Yg. 1920, nr. 15 -
Alsjeblieft: dit is geen triviale kwestie, zoals je veronderstelt, maar een zaak die het hele Duitse volk aangaat, zolang het maar niet op blote voeten loopt. Een kwestie van het grootste nationale belang. Onbegrijpelijk dat het publiek er tot nu toe niet voor heeft gezorgd. Voor zover ik weet, bevat geen enkel programma van een partij deze eis en heeft nog geen enkele bedrijfsorganisatie deze uitgegeven; hooguit dat misschien dat Nationale Economische Raad , , , maar dat is toekomstige muziek, zoals je weet.
De vraag is dus: we hebben een behoorlijke Stiefelwichse nodig! Mijn dominies: de omstandigheden van de Stiefelwichse zijn somber. Er zijn veel Stiefelwichsen, pardon: van schoencrèmes, schoenpasta's, schoenpoetsagenten. Ze zijn allemaal "de beste", zoals we constant verzekerd zijn; maar een goede boot wank (keur het gewone, maar betrouwbare ouderwetse woord goed) valt hier niet onder. Alle produceren "hoogglans" in een fantastische korte tijd; maar ze verpesten allemaal het leer omdat ze het eten in plaats van het te bewaren. Je weet wat een paar laarzen vandaag kosten; U weet in elk geval dat we een tekort aan leer hebben in Duitsland. Als je weinig leer hebt, moet je proberen deze zo weinig mogelijk te behandelen, zodat je het zo lang mogelijk hebt. Hoe kan het zijn dat we onder deze veronderstelling (wat logisch is, zegt mijn buurman), systematisch ons schoenleer verpesten door middel van de planetaire, cosmin, colorin en hoe de onmogelijke en ontelbare wolven in schaapskleren (zuren in vetbont?) Worden genoemd? Als alle laarzen in Duitsland een jaar langer meegaan dankzij een schoenpoets die conserveert in plaats van vernietigt, dan besparen we 25 procent aan schoenleer. Is dat een kleinigheid? Is dat misschien niet in het nationale belang, mijnheer de tweede voorzitter van de kiesvereniging Ostvorstadt? Ik zeg u: ik zal alleen stemmen voor een lijst bij de volgende verkiezingen, waarvan de vertegenwoordigers mij zweren dat ze zullen vechten voor een goede schoenwas.
Maar misschien is er een fabrikant in Duitsland, aan wie vreselijk onrecht gebeurt met deze lijnen. Een man die echt een behoorlijke laars produceert en de simpele waarheid zegt als hij het de "beste" noemt. Maar waarom ken ik hem en zijn prijswaardige product niet? Ik heb talloze vervloekte vetten geprobeerd; het was niet beneden. lieve Ministerie van Economische Zaken! Help! (Omdat in uw resort, maar de Stiefelwichse.) Laat een paar chemici - maar niet degenen die te maken hebben met de productie van Stiefelwichse -, maar misschien gezworen hofchemici, bij elkaar zitten en durchanalysieren allemaal vervaardigd in Duitsland "schoencrèmes". Als deskundige adviseur zou ik een efficiënte schoenmaker aanbevelen (niet de directeur van de Vereniging van Duitse schoenenfabrikanten). Mocht er een cum komen, die het leer goed doet, geef dan een decreet: "Schmotzin is de beste Schuhwichse. De Rijksminister van Economische Zaken. "Vanaf dat moment weet ik wat ik moet doen. Of, als blijkt dat alle bestaande wankers niet "de beste" zijn, dan kan het ministerie van Economische Zaken een prijs betalen voor de beste schoenwas en het patent krijgen en er een fabriek op opzetten. Vanaf dat moment zal ik alleen "Schmidtin" gebruiken of wat het ook zou moeten betekenen; en zou eindelijk in staat zijn om mijn laarzen schoon te maken zonder me te irriteren over die verdomde sperma.
1920, 15 Sch.