- Yg. 1926, nr 3 -

Czas karnawału jest w garniturze. W Kolonii, w Monachium, ale także gdzie indziej, sumienia znów biją. Umiesz to zrobić , , ? W czasie, kiedy. , , ? Balls, Redouten, Flirt and Suff - oprócz bezrobocia, samobójstwa i obrzęku głodu?

Właściwie nie powinieneś. Ale i tak to robisz. A ponieważ nie odważy się uczciwie przyznać, że jest się zbyt słabym, aby obejść się bez tego, co znajome, albo że cierpienie innych nie boli, jeśli jest się na tyle ostrożnym, aby tego uniknąć lub trochę zamknąć oczy - dlatego wymyśla się wymówki. Na przykład w Gmünd. Na spotkaniu w ratuszu zajęto się pytaniem, czy nie można obejść się bez planowanych w tym roku balów kostiumowych. „Po ożywionej dyskusji postanowiono zorganizować bale na skromną skalę, skupiając się głównie na biznesie. Gdyby się nie odbyło, niektórzy przedstawiciele lokalnego biznesu zauważyli, że ucierpiałby nie tylko właściciel nieruchomości, ale przede wszystkim branża krawiecka, w której spodziewano się tymczasowego zwolnienia około 50 krawców w ciągu najbliższych dwóch miesięcy ”.

Boże, jak czuł się społecznie! W końcu muszę być barbarzyńcą, aby za każdym razem, gdy czytam coś takiego, coś obraca się w moim ciele. Prawdopodobnie z mojego sumienia ekonomicznego po prostu nie chcę, aby pić piwo, aby karczmarze i piwowarzy nie tracili ducha, nie palili papierosów, pisali pocztówek, nie nosili czapek, jedwabnych pończoch lub strojów balowych, aby tak wielu pracowników i pracowników było zainteresowanych Przemysł może być nadal zatrudniony. Czy konsumpcja jest spowodowana przez producentów, czy raczej odwrotnie, do diabła? Czy mogę argumentować, że ten głupi system gospodarczy, który mamy, nie może umieścić swoich pracowników tam, gdzie są potrzebni? Że ty. B. nie jest dziś używany do budowy domów, ale do produkcji zębów, obuwia, zdrowia, zdrowia psychicznego i innych środków niszczenia?

Krawcowe 50, którym groziło poświęcenie bali kostiumowych w Gmünd, miałyby pełne ręce do szycia ubrań dla obdartych biednych proletariackich kobiet, gdyby mogły kupić ubrania. Mogliby kupić, gdyby ich mężowie nie byli bezrobotni. Jej mężowie nie byliby bezrobotni, gdyby Gmünd zbudował mieszkania 500, których tam niewątpliwie brakuje. Gmünd mógłby zbudować te mieszkania, gdyby było wystarczająco dużo pieniędzy. Pieniądze byłyby dostępne, gdyby nie zostały zmarnowane przez Rzeszę, prowincje, gminy i prywatne gospodarstwa domowe na wszelkie luksusy, takie jak Reichsmarine, kanał Neckar, ukochane i kostiumowe bale.

W swoich pismach Walther Rathenau, oprócz wszystkich innych nieefektywności, szczegółowo ujawnił fundamentalne zło naszej prywatnej gospodarki kapitalistycznej w niewłaściwym kierunku całego procesu produkcyjnego. Z pół tuzina ministrów gospodarki, którzy sprawują urząd w Niemczech, nikt nie pomyśli o tym przez długi czas.

A jeśli ktoś podejdzie i spróbuje na to zareagować? Potem szybko się odciął.

1926, 3 Sch.