Marc Adolf Friedrich Edinger, die van kinds af aan alleen "Fritz" heette, was de oudste zoon van de hersenonderzoeker en neuroloog Ludwig Edinger en zijn vrouw Anna Edinger, Zijn zus Dora (1894-1982) trouwde met de farmacoloog Werner Lipschitz-Lindley (1892-1948), zijn zus Tilly (1897-1967) rechtvaardigde de Paläoneurologie.
Edinger studeerde geneeskunde en werd 1913 in Heidelberg PhD. Zijn scriptie was getiteld: "De diensten van het centrale zenuwstelsel in de kikker, getoond met betrekking tot de manier van leven van het dier".
1914 trouwde met de historicus Fritz Edinger Dora Meyerdie op haar beurt in 1912 promoveerde in de geschiedenis aan de Universiteit van Heidelberg op een proefschrift over "Het openbare leven in Berlijn in het jaar vóór de maartrevolutie". Het echtpaar kreeg drie zonen, maar de eerstgeboren zoon stierf een paar dagen na de geboorte.
Im Eerste Wereldoorlog Fritz Edinger werkte als militaire artsHij raakte gewond bij een gasaanval en behield een permanente neuropathie. Het echtpaar Edinger werkte in de omgeving van Gratis Joods onderwijshuis in Frankfurt en in de joodse lodge B'nai B'rith.
1924 heeft ook Edinger gepromoveerd op dit onderwerp sociologie met een scriptie over "Bijdragen aan de theorie van het economisch beleid". Hij redigeerde de boekenserie "Lebendige Wissenschaft", was correspondent voor de "Heilbronner Sonntagszeitung" en was betrokken bij de Frankfurter SPD. Als dokter oefende hij nauwelijks. In Frankfurt woonde hij aan de Gärtnerweg 55, dat pas vanaf 1939 formeel zijn eigen huis was. Tegen het einde van 1939 moest Edinger RM 16.460,77 betalen als "Joodse onroerendgoedbelasting".
Dora Edinger kon met de jongste zoon in de VS naar 1936 ontsnappen, de oudste zoon wist te ontsnappen naar Palestina.
Op de 15. December 1941 Fritz Edinger werd op straat gearresteerd. Omdat hij duidelijk als geestesziek werd beschouwd, kwam hij van de Preungesheim-gevangenis in de Frankfurt Universitair en psychiatrisch ziekenhuis en later in de Israëliet Gezondheidszorg en verpleeghuis voor nerveuze en psychiatrische patiënten Bendorf-Sayn in de buurt van Koblenz. Dit diende sinds 1940 als een centraal verzamelpunt voor Joodse psychiatrische patiënten. Samen met talloze patiënten werd Fritz Edinger in juni 1942 gedeporteerd naar Sobibor. Daar was hij waarschijnlijk al op de dag van aankomst, de 19. Juni 1942, vermoord.
Voor Fritz Edinger was 51 op de manier van de tuinman Frankfurt-Westend een struikelblok gelegd. (Zie: https://www.frankfurt.de/sixcms/detail.php?id=1907322&_ffmpar%5B_id_inhalt%5D=28931513)