- Yg. 1923, nr 19 -
[...] Główny redaktor mówi w broszurze programowej o „naturze, zasadach i celach Narodowosocjalistycznej Niemieckiej Partii Robotniczej” Alfred Rosenberg z „Völkischer Beobachter”. Program sam w sobie jest bardzo interesujący pod wieloma względami. Domaga się prawa do samostanowienia i równych praw dla narodów, podobnie jak socjaliści i pacyfiści - Hitler głosi przemoc polityczną w kraju i za granicą oraz Dr. Dinter apeluje do „miecza” w teatralnej pozie. Wzywa do nacjonalizacji trustów, komunalizacji wielkich domów towarowych - czy da się nią łowić socjalistów? Czy żądanie zniesienia pracy i dochodów bez wysiłku jest wynalazkiem narodowych socjalistów? Albo ten po koloniach, po reformie rolnej? Kara śmierci dla lichwiarzy i przemytników, rejestracja korzyści wojennych, unieważnienie traktatu pokojowego itp. Te „żądania” zaślepiają na chwilę masy bez wyroku. Hitler nigdy nie wskazuje dróg do tych celów. Cały program jest oszustwem i oszustwem, aby złapać masy dla rzeczywistych „celów”. A to są: niezdarne Antysemityzm i Wojna z zemsty, Pan Hitler nie pozostawia co do tego wątpliwości. Każdy, kto słyszy, jak mówi podczas spotkań, nie jest o tym oszukany. Pokonaj Żydów i Francuzów! To jest ewangelia tych najbardziej ograniczonych ze wszystkich nacjonalistów. I dobrze to rozumieją, aby nadać temu nastrój. Niestety, zarówno Żydzi, jak i Francuzi są nieosiągalni dla nazistowskich pięści, i dopóki żydowscy słudzy i przyjaciele Francuzów, którzy nazywają siebie socjalistami, służą jako biczujący chłopcy ...
*
W piątek rano przyjechałem do Monachium. Spodziewałem się, zgodnie z przekazanymi mi raportami, przynajmniej na piersi każdej sekundy Monachium, dostojnej swastyki. Byłem rozczarowany. Przez cały dzień widziałem ten nadużywany znak tylko dwa razy, oba razy na szyi młodych kobiet. Wieczorem jeden z Masowe spotkania Hitlera w cyrku Krone zamiast. Setki ludzi zebrało się na marsjańskim polu dwie godziny przed startem. Hitler ma około 30 setek, z których tylko kilka osiąga liczbę sto. W większości składają się z młodych pracowników i pracowników, którzy lubią grać w żołnierzy. Ze stalowym kaskiem na głowie lub szarą czapką narciarską z czarno-biało-czerwoną kokardą, czerwoną bransoletą z czarną swastyką w białym polu też czujesz się zbyt interesująco. A przede wszystkim tajemnicze rozkazy i podpowiedzi przełożonych! „Podwyższona czujność dzisiaj i jutro!” Czyja pierś nie powinna napuchnąć dumą? A kiedy siedzisz wieczorem w Hofbräukeller ze swoim „Moaß” i rzucasz przed uszami spokojnego obywatela wyraziste miny wielkiego mistrza, któż nie powinien nabrać pewności siebie? Bawarczyk żyje z opozycji za wszelką cenę [...]
Pan Hitler jest typem demagoga, podobnie jak on Mommsen (Roman History, vol. 5, p. 717) trafnie przedstawiony w osobie Apiona:
„Przed cesarzem Kaligulą pojawiła się delegacja wrogów Żydów, na czele której stał Apion, także uczony aleksandryjski, 'dzwon świata', jak go nazwał cesarz Tyberiusz, pełen wielkich słów i jeszcze większych kłamstw, najbardziej bezczelnej wszechwiedzy i najbardziej bezwarunkowej wiary w siebie, jeśli nie z ludzi, ale wiedzący o ich bezwartościowości, słynny mistrz mowy i uwodzenia, bystry, dowcipny, skandaliczny i absolutnie lojalny ”.
Słowo w słowo odnosi się do Hitlera. Na pierwszej imprezie masowej powiedział motto: „Odbędę teraz osiem imprez masowych jedna po drugiej, a jak wlewa się paliwo do takiego ognia, musiałby się zdarzyć cud, gdyby nie doszło do wybuchu”. Dotrzymał słowa. Odwołuje się do najniższych instynktów mas. Jego elokwencja zastępuje brakującą treść olśniewającą formą. Sprawi, że wybuchnie, ale sama go zmiecie.
Ale obywatel Niemiec śpi. Jeśli z Monachium zabrzmi zbyt głośno, woła o prawa chroniące republikę, o zakaz zrzeszania się i gazet. Oczekiwanie zbawienia od takich środków przymusu świadczy o absolutnie wyjątkowej ignorancji w zakresie podstawowych faktów politycznych i psychologicznych. Wszystko, co zakazane, podnieca nie tylko chłopców, ale także dorosłych. Prawo socjalistyczne przynosiło korzyści tylko socjalistom. A Herr Hitler na zewnątrz przyznaje się do wszelkich zbędnych przymusów okrzykami protestu, ale w środku, uśmiechając się z wdzięcznością. Przeciw bezduszności narodowosocjalistycznej jest tylko jeden środek zaradczy: przeciwstawić się jej pozytywnemu duchowi republikańsko-socjalistycznemu, który bardzo dobrze inspiruje młodych ludzi i który jako jedyny zapewnia bezpieczny rozwój całości. Jeśli ten duch stanie się silny w naszym narodzie, nie będziemy musieli obawiać się wybuchów narodowych socjalistów. Stanowią wtedy tylko mdlący, krótkotrwały pokaz sztucznych ogni. Duża część ludności „republikańskiej” to republikanie z powodu lenistwa i gnuśności. Jeśli szybko się nie obudzisz, interes Herr Hitlera rozkwitnie; a Herr Hitler obudzi wtedy tych, którzy dziś jeszcze śpią, dość porywczymi kopnięciami ...
1923,19
Walter Ostermann